วันนี้นั่งรถเมล์ฟรี สาย 13 (ไปคลองเตย) พขร.จอดตรงป้ายเป๊ะ ขึ้นที่ป้ายแยกเพลินจิต มาพร้อมกัน 2 คัน โบกคันกับผู้ชายอีกคนหนึ่ง ขึ้นรถไปแล้ว มีผู้โดยสารลงป้ายข้าง สน.ลุมพินี (ไม่แน่ใจ)ตรงข้ามสวนลุม ก่อนถึงแยกสาธร นึกขึ้นได้ว่าน่าจะลงป้ายนี้ก็ลุกขึ้นทันที แล้วยืนหลังผู้โดยสารผู้ชายคนหนึ่ง พอลงบันไดมา 1 ขั้น พขร.ปิดประตูทันที ผู้โดยสารบนรถคนอื่นยังตกใจคิดว่าโดนหนีบแน่แล้ว
ก็โดนนิดหน่อย ประตูกระทบแขนนิดหน่อย ไม่ถึงกับบาดเจ็บ (ถ้าก้าวลงเร็วกว่านั้น ไม่แน่ ได้ขึ้น หน้า 1 ไทยรัฐ)ตอนแรกก็ตกใจ เฮ้ยอะไรคนยังลงไม่หมดเลย (พขร.ยังคงปล่อยให้ประตูปิด เหมือนปกติต่อไป ไม่มีอาการตกใจ หรือจะเปิดประตู พกส.ก็เฉย ๆ ไม่พูด ไม่บอกอะไร พขร.เลย) พอตั้งสติได้ก็เดินถอยขึ้นไปบันไดขั้นบน มองหน้า พขร. ไม่มีสีหน้ารู้สึกสำนึกผิด ไม่มีคำขอโทษ ไม่มีคำพูดใด ๆ เลย แล้วเราก็เลยกดออดลงป้ายถัดไป (รร.นายร้อยฯ เดิม) พอลงรถก็จดหมายเลขรถ (พขร.ไม่ขับรถออกไป ยังรอดูอยู่) พอจดเสร็จเดินไปได้2ก้าว พขร.ก็ขับรถออกไป เลยได้จดทะเบียนรถไว้ ลงรถเวลาประมาณ 12.58 น.
พขร.เป็นชายผิวขาว ผมดำ ตัดทรงสั้น อายุน่าจะประมาณ 30-32 ปี ไม่ไว้หนวด ขณะขับรถ รถติดอยู่ฝั่งตรงข้ามสวนลม ก็เบรคจึ้ก เกือบทิ่มท้ายรถแท็กซีคันหน้า พขร.พูดว่า "ก็อากาศมันร้อน ก็เลยใจลอยไปหน่อย"
รถเมล์ฟรีสาย 13 หมายเลขรถ 4-80419 ทะเบียนรถ 11-9689 บนรถไม่มีชื่อ พขร. หรือ พกส.
ตั้งใจว่าพรุ่งนี้ 30/04/53 จะไปแจ้งความลงบันทึกประจำวันที่ สน.ลุมพินี (เนื่องจากเป็นประชาชนผู้โดยสารคนหนึ่ง รู้สึกว่า พขร.จะตั้งใจปิดประตู) ถ้าคราวหน้าเจอแบบนี้อีก จะแจ้งความดำเนินคดีข้อหาพยายามฆ่า จะได้ไหม ใครรู้ช่วยตอบที
เพราะกรณีถ้าเราพลาด ก็จะโดนประตูหนีบกลางตัว กระดูแตกแน่นอน ใช่หรือไม่
คิดว่าจะไม่เอาเรื่องกับทาง ขสมก. เพราะมีความเชื่อว่าผู้บริหารองค์กรของรัฐฯ นี้ คงไม่มีความสามารถที่จะสร้างจิตสำนึกของ พขร.ท่านนี้ ให้มีสำนึกรับผิดชอบต่อชีวิตผู้โดยสาร หรือรู้จักหน้าที่ว่ากินเดือนของรัฐ ที่post ไม่ต้องการความสงสาร ความเห็นใจ หรือ ขสมก.จะมารับผิดชอบ เพราะชีวิตผู้โดยสารรถเมล์ (กรุงเทพ) ถ้าไม่บาดเจ็บถึงขั้นต้องเข้าโรงพยาบาล หรือตาย ก็จะผ่าน ๆ ไป ไม่มีใครรับผิดชอบ นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่โดน พขร.เฮงซวย ทำให้เจ็บตัว ทั้งที่เราก็ระวังตัวอย่างดี
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น