วันเสาร์ที่ 20 มีนาคม พ.ศ. 2553

ตอน "นับดาว มองจันทร์"

ก่อนอี๊จะพักร้อนยาว ก่อนPoomจะ 1 ขวบ 10 เดือน เวลากลับจากที่ทำงานแม่ก็มืดแล้ว อี๊จะให้Poomเงยหน้ามองฟ้าแล้วบอกให้มองพระจันทร์ ไม่ว่าจะครึ่งเสี้ยว ครึ่งซีก หรือเต็มดวง เข้าบ้านไปแล้ว เออรู้สึกจะขวบ6เดือนแหละ ไม่รู้เราพูดเรื่องอะไรกันอยู่ อ๋อใช่ อี๊คงจะพูดกับลูกว่ามองจันทร์ต้องไปมองข้างนอก แล้วPoomก็พูดว่า "มองจังไปมองขั้งน่อก" อี๊ก็ไม่ได้ทันฟัง แม่เรียกให้ฟังลูกพูด อี๊ขอให้Poomพูดอีกครั้ง ก็พูดว่า "มองจังไปมองขั้งน่อก" ความจำดีจริง ๆ (มองจันทร์ต้องออกไปมองข้างนอก อยู่ในบ้านจะเห็นได้อย่างไร)

วันนี้ลูกอายุ 5 ขวบ ประมาณนะ ไปที่ทำงานแม่ เราอยู่กันที่สนามเปตอง นั่งกินสุกี้กันPoomจะกินแต่ปลาเส้น ผัก อี๊บอกให้Poomเงยหน้านับดาวบนท้องฟ้า เรียกว่า Star (สะตาร์) Poom ก็เข้าใจ แล้วก็ทำหน้าตาตื่นเต้น เรียกพี่ First "พี่ First พี่First ดูดาวบนท้องฟ้าสิ สะตาร์นะพี่ First"

กลับถึงบ้าน (วันนั้นพ่อไปทำงานต่างประเทศหรือต่างจังหวัดอี๊ก็จำไม่ได้) ถึงบ้านก็มืดเหมือนเคย ลงจากรถ อี๊ก็บอกให้ลูกเงยหน้านับดาว ได้กี่ดวงครับลูก "มีดวงเดียว" อือ..ก็ดวงเดียวจริง ๆ นั่นแหละ แล้วก็เข้าบ้าน

ถ้าไม่มีปัญหาอะไร ก็อยากจะพาPoomไปท้องฟ้าจำลอง ตอนปิดเทอมน่าจะดี

ที่สนามเปตองที่เก่าเวลาเดิมวันนั้นแหละ Poomพูดว่า "อี๊ให้Poomเล่นด้วย"
"อื้มไม่ได้หรอก มันหนักนะลูก" Poom"ไม่เป็นไร Poom เล่นได้"
"อ้าวเล่นได้ก็เล่นได้ (มันหนักตั้ง 690grams)" Poomอึดมาก ก็โยนลูกเหล็กได้พอใกล้ๆ ก็ไม่เป็นไร ประสบการณ์เล็ก ๆ ขอให้ลูกมีความสุขที่อยากจะทำ และได้ทำก็พอแล้วเนอะ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น